Normaal doe ik het niet zo snel, maar nu staat Ruben aan mijn deur. Deur tot deur werver voor de Nierstichting. Lange jonge vent, ik vermoed student, met een warrige kop met haar. Wat me direct opvalt aan hem is zijn lach, zijn stem en zijn ogen. Hij heeft een open gezicht. En toch denk ik op het zelfde moment: ‘Jij gaat me niet overhalen jongen.’ Ik geef namelijk al best heel veel op jaarbasis en heb bewust mijn keuzes gemaakt in de organisaties aan wie ik wil doneren. En ook al zou ik willen; ik kan simpelweg niet alles en iedereen ondersteunen.
Vaak zeg ik dit dan maar meteen, het is per slot zonde van onze tijd als ik welwillend luister maar niet welwillend ben.
Maar niet bij Ruben. En dus begint hij met vertellen. Vanaf zin één ben ik geboeid door hoe hij dat doet. Ik laat hem zijn verhaal afmaken. Ik stel daarna een vraag, want hoe de Nierstichting een bepaald iets aanpakt zit me nog niet lekker. Ik ben daar benieuwd naar. Ruben luistert, legt uit en verheldert hun aanpak. Ok, duidelijk! Ik complimenteer hem met zijn wijze van contact maken en zeg hem dat dit de voornaamste reden is dat hij mij de papieren maar moet geven. Twee minuten later zet ik een handtekening.
Nog even vraag ik me af of ik me nu toch heb laten verleiden door zijn lach, rustige stem, warrige haar, precies de goede lengte, goed lijf en zijn aanstekelijke humor. Laat het meespelen. Al denk ik dat ik net iets te oud, en zelfverzekerd, voor hem ben om me daardoor nog zo van de wijs te laten brengen; toch brengt hij mij van mijn stuk.
Het gaat volgens mij altijd maar weer om één ding: contact maken, contact hebben en het contact ook daadwerkelijk voelen. Ik kan je veel voorbeelden geven van deurcontacten die veel minder goed zijn verlopen voor even goede onderwerpen met wel als slechtste; de openlijke verongelijktheid als ik nee zeg. Of dat nu aan het begin is of later in hun verhaal.
Maar wanneer het contact klopt dan voel je dat. Hoe vluchtig of tijdelijk het ook is. En daar hou ik van. Zo probeer ik het in mijn eigen werk ook voor elkaar te krijgen. Ik kan niet anders. En daarom hield ik vluchtig en tijdelijk van Ruben, want volgens mij kan Ruben ook niet anders. Zorgen dat het klopt; dat niet alleen het verhaal klopt, maar dat ook het contact klopt.
Nierstichting; u mag trots zijn op jongens als Ruben. Hun deurcontacten maken het verschil.
Mieke
