“Een straat in de zon en uit een open raam mijn lievelingsmuziek.”
September, een zalige zonnige vrije vrijdag. Mijn man en onze overbuufvriend werken samen in de tuin aan een nieuw terras. Ik hang over de leuning van het dakterras en vraag of mijn muziek niet te hard voor ze staat. “Heerlijk zo”, zegt buurman. En vervolgt: “Ik zag ooit in Utrecht op een muur een tekst staan: ‘Een straat in de zon en uit een open raam mijn lievelingsmuziek’. Vond ik zo mooi. Dat gevoel heb ik nu. Echt lekker dit.”
Die zin en wat hij zegt en voelt doet mij meteen denken aan een andere zin: ‘Hoe als je je met zorgeloosheid kon omringen en dat dat je ruimte was’. Van Bert Schierbeek.
Zo’n vrijdag. Heerlijk zo.
En wat staat er dan lekker hard vandaag? De playlist van Beste Zangers 2020! Een televisie programma dat al heel lang bestaat. Heb het nu net twee keer gezien. In 1e instantie had ik er een oordeel over. Net als de buurman bleek net. Maar vervolgens ontroerde het me. Hem ook, bleek net.
Samen dagen doorbrengend; vertellend en luisterend en vervolgens nummers, van de artiest die in het middelpunt staat, voor hem of haar zingend. Setting: kringzit en vlak voor je neus de collega die je toezingt. Okay, waarom moet dat eigenlijk op tv. Daar kunnen we absoluut veel op afdingen maar daar gaat het me nu niet om.
Het ontroerde me simpelweg. Veel liefdjes en hoe ze voor elkaar gebracht en ontvangen werden. Zeker ‘Sterren tellen’, een nummer van Diggy Dex (Koen Jansen), gezongen door Stef Bos.
Zo mooi. Luister en kijk maar
Tel, tel, tel…
