“Kijken hoe de schemering invalt. Simpelweg zitten en zien hoe de duisternis opkomt, hoe grenzen vervagen, de dag verwatert. Schemeren wordt het ook wel genoemd.
Een stoel en wat uitzicht, meer heb je niet nodig. Wat zou er gebeuren als Nederland massaal aan het schemeren sloeg? Elke dag de overgang van werk naar rust zou markeren, elke dag een uur niets produceren of consumeren, elke dag het besef dat tegenstellingen met elkaar verweven zijn en even, heel even de mogelijkheid voelen een wolf, een vleermuis, de mist te zijn.”
Ik nodig je graag uit om het hele essay ‘‘Verlos ons van de drang naar meer en beter met nieuwe rituelen’ te lezen. Je wil dan misschien ook wel meteen schemeren wat later op de dag, of morgen. In ieder geval gebeurde dat mij. Probeer het eens, er valt veel moois aan te beleven.
Marjolijn van Heemstra is theatermaker en schrijver.
